او اولین زنی بود که در کرسی جامعهشناسی که بانی آن ضیا گوک آلپ میباشد، به عنوان رئیس گروه و استاد، مشغول فعالیت شد و مدیریت مرکز تحقیقات جامعهشناسی را نیز بر عهده گرفت
افکار عمومی ترکیه، او را بیشتر به عنوان دختر جمیل مریچ، اندیشمند بزرگ ترک میشناسد. امید، فقط دختر مرحوم جمیل مریچ نبوده است؛ بلکه در حقیقت، مدت 33 سال که پدر از قدرت بینایی محروم بود، کتابهای او را نگارش میکرد؛ برای او کتاب میخواند؛ همکار، همفکر و در یک کلمه، چشم بینای او بود.